Zdrobnienie: Nie toleruje zdrobnień. Co najwyżej możesz mówić do niej Makt, ale znajomym pozwala mówić do siebie Sky.
Płeć: Delikatne, pełne gracji ruchy oraz lekki chód wskazują na sukę.
Wiek: Dwa lata, które przeżyła w nader niewesoły sposób.
Znaki szczególne: Wokół jednego z oczu ma karmelową łatkę, a na szyi nosi granatową obrożę.
W hierarchii: Skygge umie się wyjątkowo cicho i delikatnie poruszać. Pozostaje niezauważona, co skutkuje wyborem stanowiska Szpiega.
Cechy charakteru: Pierwszą, dominującą cechą w charakterze Skygge jest chamstwo i chęć dobicia. Pojawiło się to jeszcze w czasach jej dzieciństwa, gdy rodzice nie dawali jej cienia miłości. Gdy tylko w twą mowę wkradnie się jakaś pomyłka, usłyszysz jej śmiech. Bardziej podobny do krakania kruka, niźli do perlistego śmiechu cudownej suczki. Drugą z jej cech jest niewyparzony jęzor, którego używa gdzie może i kiedy może. Nie zwraca oczywiście uwagi na to, czy są szczenięta... Trzecią cechą jest ogromna siła woli i samozaparcie. Może wręcz przenosić góry, bazując jedynie na kilku patykach. Niektórzy mówią, że jest jak rdza - wszędzie dojdzie. No i, niestety, mają rację. Poza tym Skygge jest jeszcze okropną flirciarą, łamiącą serca wszystkim napotkanym psom. Tylko nieliczni umieją oprzeć się jej urokowi.
Cechy fizyczne: Skygge to drobna, żeby nie powiedzieć cherlawa suczka. Ma nieproporcjonalnie długie łapska i chudziutkie ciało. Mierzy około siedemdziesiąt centymetrów w kłębie, waży niewiele ponad dwadzieścia kilogramów.
Motto: ,,Niektórzy mówią, iż bez miłości nie da się żyć. Ja sądzę, że tlen jest ważniejszy.
Lubi: Ulubioną z rzeczy Skygge są polowania. Uwielbia bieg za zdobyczą, a później pyszny posiłek. Skygge lubi też zimę, gdy jej sierść wtapia się w śnieg. Poza tym kocha wąchać forsycje i bzy.
Nie lubi: Skygge nienawidzi lata. Czuje się wtedy źle, bo jej organizm nie jest odporny na przegrzania. Poza tym ma uraz do orzechów. W młodości straszliwie się nimi zatruła.
Umiejętności: Skygge najlepiej wychodzi bieganie. Z powodu domieszki krwi charta umie wyciągnąć nawet pięćdziesiąt kilometrów na godzinę, a na krótkich dystansach do siedemdziesięciu.
Ciekawostki: Skygge w młodości paskudnie zatruła się orzechami. Przez trzy dni wymiotowała jak kot. Jest uczulona na jaskry, małe, złote kwiaty. Jej urodziny przypadają w pierwszy dzień zimy. Często wtrąca norweskie słowa do rozmowy.
Partnerstwo: *śmiech*
Rodzina w sforze: Nie ma nikogo.
Rodzina poza sforą: Valenzia [*] - piękna suczka o białym futrze, jej ukochana matka.
Rapido - jej ,,ojciec", który uśmiercił jej matkę oraz brata, a Skygge prawie śmiertelnie pobił.
Livet [*] - jej brat, uśmiercony w wieku trzech miesięcy.
Moreno - jej prawdziwy ojciec, spoza sfory.
Historia:
Skygge urodziła się w sforze zwaną Rent Hjerte, co oznacza Czyste Serce. Była ona położona na obrzeżach koła podbiegunowego, w Norwegii, niedaleko miasta Svalbard. Nie było tam jednak ni jednego czystego serca. Rządził tam Rapido - ten, który uważał się za jej ojca. Jego czarne futro połyskiwało, gdy uśmiercał kolejnego ,,niewiernego" członka sfory. Jego partnerką była Valenzia - biała suczka, o szorstkim futrze, które chroniło ją przed zamarznięciem na lodowej pustyni. Mimo, iż ona i Rapido byli parą alfa, Valenzia nie używała przemocy. Za to nieraz dostawała w skórę od swojego ,,partnera", aż w końcu znienawidziła go. Zaszła w ciążę z psem spoza sfory - krótkowłosym, karmelowym Moreno, którego charakter pasował do Valenzii. Jednak tuż przed narodzinami szczeniąt Moreno wrócił do domu wraz z ludźmi - domu, którym była Mongolia. On i Valenzia rozłączyli się na zawsze. Suczka, by uniknąć zamordowania siebie i swych szczeniąt przez Rapido skłamała, iż to on zostanie ojcem. Narodziła się Skygge i jej brat, Livet. Pewnego dnia jednak Valenzia zachorowała. Twierdząc, iż umrze przekazała pielęgniarce, by po jej śmierci kazała uciekać jej dzieciom i wyjawiła prawdę Rapidowi. Ta jednak, jako iż była plotkarą, zaczekała aż Valenzia wyzdrowieje i wyjawiła Rapidowi prawdę, Niestety o wiele za wcześnie...
On oszalał. Zabił, w sposób okrutny Valenzię i utopił Liveta. Skygge zdążyła skryć się na pustkowiu. Później, pogrążając się w żałobie wędrowała, aż dotarła do sfory, w której zamierza spędzić resztę swego życia.
Kontakt: Fryzyjska - howrse|Shaiylo - doGGi|Sillith - Cromimi| transformyszy111@gmail.com - e-mail.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz